Yazı ya da güzel yazının her haliyle grafik bir sanat olduğu su götürmez bir gerçek. Çizgiler ve çizgilerin güzelliği de yazının ayakları bana göre. Yazdıklarımızı yürüten, alıp götüren bacaklar, belki de onlar. Zaman zaman yerinde duramayan, dans eden, koşan, dik tutan, yere sağlam basmalarını sağlayan.
Çizgi aslında hem yazının hem de çizinin temeli. Temeli üstünde yazıyı ve resmi ölümsüz kılan, sırtlayan.
Çizgigiller aynı gaynımgiller şirinliğinde gündelik hayatın yalın hallerini, aile ekmeğinin içine katık edip dolmakalem mürekkeblerine banarak ısıra ısıra yiyen bir blog.
Yüreklerinin engin, çizilerinin sonsuz olması dileğimle.
****
Fazlaca bir şey söylemeden önünde saygıyla eğildiğim bir okurum, gönderdiği notta kendini şöyle tanımlamış;
"Yazmayı çok seven ve bozuk bir kalemi sokakta görse önce tamir etmeyi, edemiyorsa gömmeyi adet edinmiş bu kardeşiniz"
