Urbanizm yani şehircilik geçmişten geleceğe ördüğünüz bir duvar gibidir. Aradan bir taşı ya da tuğlayı çekip alın duvar çöküverir bir anda. Çocukluğunuz, gençliğiniz, delikanlılığınız, genç kızlığınız yok oluverir. Bağlantıyı kuramazsınız bugünle. yerle bir oluverir. Deprem, bir çok şehire dokunduğu gibi İstanbul'un da geçmişine sabırlı adımlarla vuruyor ama biz fark etmiyoruz. Sabrın boş bıraktığı yerlere de yerel yönetimler kazmayı vuruyor. Farkında olmadan öyle ya da böyle şehrin bir parçasına herkes gücünce dokunuyor. Modern olabilmeyi yıkmakla eş değer tutan bir anlayıştan geliyoruz. Oldurmak yerine dört nokta farkla öldürmeyi tercih etmişiz.
İşte, öldürmeyi ya da yok etmeyi denediğimiz yerlerden birinin fotoğrafıdır bu. Murat Ustanın, son dolmakalem zanaatkarının, ustasından kalan yerinin, yerinde yeller esiyor şimdilerde. İstanbulda, Büyük Postahanenin yan sokağındaki yokuş üzerine dizilmiş dolmakalemden şemsiyeye, çakmağa, gözlüğe varana kadar bize kıvır zıvır gözüken ama hayatımızı kolaylaştıran bir sürü yardımcıyı tamir eden bir avuç dolusu insan icra-i sanat eylemekteydi.
Yukarıdaki fotoğraf ise Murat Usta'nın bu sokak üstünde dolmakalem tamir ettiği ekmek teknesinin belediye tarafından yıkılmadan önceki son hali. Dediğim gibi, aynı hastalık her yerde mevcut. Restore etmek yerine yıkarak daha medeni daha modern olacağımızı düşünüyoruz. Hali hazırda, modernize etmek için insanları ve bilgiyi öldürmüyorlar ya, şükretmek lazım. Murat Usta, daha iyi bir hayat süreceği yurt dışına gitmeyerek sessiz yapısının altında beslediği gayretkeş tarafını gösterdi ve memleketi tek dolmakalem zanaatkarından mahrum etmedi. Biraz ilerideki hanın içinde faaliyetine devam ediyor. Devam ediyor etmesine de, çevredekiler nedendir bilinmez, çekip gitti minvalinde bir tevatür tutturmuşlar. Yok olan, giden yok. Murat Usta az biraz yukarıdaki, yeni yerinde sizleri bekliyor. Aşağıda yeni mekanından bir iki resim var.
Murat Ustanın eski yeri benim kedinin karton kutusundan hallice idi. Şimdi, yeni yerinde bolca ayak uzatacak yer mevcut olduğu gibi daha da geniş ve güzel.
Murat Usta nın yeni yerinin tüm detayları aşağıda mevcut. Telefon var diye, sadece telefonla aramakla kalmayın, yeni dükkan için yapılacaklar bizim adetlerimizde vardır. Sizler bilirsiniz.
İşte, öldürmeyi ya da yok etmeyi denediğimiz yerlerden birinin fotoğrafıdır bu. Murat Ustanın, son dolmakalem zanaatkarının, ustasından kalan yerinin, yerinde yeller esiyor şimdilerde. İstanbulda, Büyük Postahanenin yan sokağındaki yokuş üzerine dizilmiş dolmakalemden şemsiyeye, çakmağa, gözlüğe varana kadar bize kıvır zıvır gözüken ama hayatımızı kolaylaştıran bir sürü yardımcıyı tamir eden bir avuç dolusu insan icra-i sanat eylemekteydi.
Yukarıdaki fotoğraf ise Murat Usta'nın bu sokak üstünde dolmakalem tamir ettiği ekmek teknesinin belediye tarafından yıkılmadan önceki son hali. Dediğim gibi, aynı hastalık her yerde mevcut. Restore etmek yerine yıkarak daha medeni daha modern olacağımızı düşünüyoruz. Hali hazırda, modernize etmek için insanları ve bilgiyi öldürmüyorlar ya, şükretmek lazım. Murat Usta, daha iyi bir hayat süreceği yurt dışına gitmeyerek sessiz yapısının altında beslediği gayretkeş tarafını gösterdi ve memleketi tek dolmakalem zanaatkarından mahrum etmedi. Biraz ilerideki hanın içinde faaliyetine devam ediyor. Devam ediyor etmesine de, çevredekiler nedendir bilinmez, çekip gitti minvalinde bir tevatür tutturmuşlar. Yok olan, giden yok. Murat Usta az biraz yukarıdaki, yeni yerinde sizleri bekliyor. Aşağıda yeni mekanından bir iki resim var.
Murat Ustanın eski yeri benim kedinin karton kutusundan hallice idi. Şimdi, yeni yerinde bolca ayak uzatacak yer mevcut olduğu gibi daha da geniş ve güzel.
Murat Usta nın yeni yerinin tüm detayları aşağıda mevcut. Telefon var diye, sadece telefonla aramakla kalmayın, yeni dükkan için yapılacaklar bizim adetlerimizde vardır. Sizler bilirsiniz.
